Oldum olası çam ağaçlarını daha bir sever,onu yaratan Rabbimizin bahşetdiği pek çok özellikleriyle çam ağaçlarını hayranlıkla takip ederim.
Yamaçlarda senenin tüm mevsimlerinde yeşilini korur,dikkatlice bakınca heybetli dağlardan kopup gelen fıtınaların ardından barış ve huzuru bulursunuz dikenli yapraklarında.Köyümüzü çevreleyen yüksek sırtları aşınca ayrı atmosfer içinde sizi nadide çiçekler gibi karşılar,siz sanki o yüksek tepeleri aşmamışsınız saatlerce yürümemişsiniz gibi muzipçe gülümser ormandaki misafirlerine …
Dalları altında nefeslenirken, mis gibi çıra kokusu içinize işler, küçük rüzgarlarla beraber müzik notalarını fısıldar kulağınıza,özgürlüğü dağları vatanı söyler sakin sakin..
Siz bakmayın dikenli yapraklarının sertliğine o, dağların yamaçlarında iken öyledir aşagılarda çok nadirdir yaşadığı,hevesle dikilen bahçelerde maalesef benim yerim daglardır dercesine pek hayat sürmez veya ormanlardaki gibi neşelenmez açmaz dallarını.Korkar sanki orada sürgündeymiş gibi dağların tarafına uzar gider ,sürekleri vatanından ayrı kalmışlar gibi daglara asıl yurduna uzar hep.
Geçit vermeyen kışların ardından hayat derelerle beraber çamların dibinden başlar,çünki kar almamıştır orası toprak yeşil nebati ilk ordan çıkarır beyaz rahmetin içindeyken.Köyümüzün tikme,kirbaşz ziyaret tepesi ,osman han mezarlığı,çamlıca yaylası mevkilerinde kışlık kozak keşiği(*)verilince çocukluğumuzda erkenden hazırlanır cümbür cemaat çıkardık çamlar karşılardı bizi, kozakları rabbim onlara meyva, bize soba tutuşturmak için yakacak olarak vermiş O gün benim için ormanın güzelliklerini bereketini yaşama günüydü,açılan harel(**)leri doldurmak biz çocuklar için çok eğlenceli oyundu.Çamlar daha bi başka sevinirler dalları kozalakları vermek için bize dogru sankim eğilirlerdi yada biz çocuklara öyle gelirdi.
Şimdi hayatlarımız başka boyutda devam ediyor ama dağlarımızdaki çam ağaçları ile haşır neşir olmuş kökleri arasından çağlayan buz gibi pınarlarından su içmiş kuruyan dallarından çıra yapmış bu vatanın evlatları ne olursa olsun örfünden,ananelerimizden asla taviz vermemişlerdir.
Çam ağaçları gibiyiz üzerimizden geçen onca kara kışa fırtınalara rağmen dimdik ve sakin barış sevgi doluyuz,
MAYAMIZ ANADOLU HAMD OLSUN
(*) Keşik;orman idaresi ve köy ihtiyar heyetinin senenin belirli günlerinde belli bölgelerinde yakacak odun veya kozalak toplanması için verilen izin günü
(**) Kilim desenli orta asyadan beri türklerin kullandığı dokuma büyük çuval
BİR DAHAKİ YAZIMDA GÖRÜŞMEK DİLEĞİMLE……
